به ماه مبارک رمضان

از طرف بنده خدا

سلام بر عزیز دلم رمضان . دلم برایت تنگ شده بود. دلم برای سحری و ربنا و کمک به خلق خدا تنگ شده بود. دلم واسه هرچی خوبیه تنگ شده بود. واسه نماز با صفا، دعای عهد و ... خلاصه دلم واسه خودت و خوبی هات تنگ شده بود.

رمضان، چند وقتی است گناهان امانم را بریده است. خود می دانی توان رهایی از آن را ندارم. امان از دست شیطان، جایی برای آسایش نگذاشته است.  همیشه در کمین است و ما هم که غلام حلقه به گوش گناهیم. حال که آمدی، حواست باشد دست و پایش را به گونه ای قل و زنجیر کنی که از جایش نتواند بلند شود.

رمضان، همه انتظارت را می کشیدند، تا قدوم مبارکت را به سوی ایران برداری و بذر مبارکت را در این میان کاشت کنی، و اگر آدمی خواست، تلاش، بر داشت کند. تا با نظر خدا، با رفتنت، انسان صالح از او بر داشت کنی.

رمضان، دیگر برای تو لحظه شماری می کنم، نه برای انجام گناه، چرا که بوی تو، آدمی را به صراط مستقیم راهی می کند، چه بسا که خود بیایی و بر این دیار سایه افکنی.

شایعه شده، که روزها طولانی است، آدم ها به این دلیل و آن دلیل آئین روزه را گرامی نمی دارند، ولی ما که می دانیم، این ها در مقام حرف است، ایرانیان اعتقادی خاص، به روزه ، آن هم در جوار تو دارند.

رمضان، حواست باشد که تو برای من هستی. این را پیامبر اعظم (سلام الله علیها) فرموده اند ماه رمضان ماه بندگان خداست. پس شب های قدر، مرا خفته مگذار، و دعایم کن، چرا که به آن نیاز دارم.

رمضان، در این سال، رفیقت قرآن، از دست ما شاکی است؛ چرا که مقامش را آنطور که هست گرامی نداشتیم. حال با آمدنت، خوشحال است که رو به سوی او می بریم، نه برای خود، چرا که برای ما خوشحال است،که پس از عمری، صفحات صراط مستقیم را ورق می زنیم.

رمضان، خواهشی از تو دارم، یادت باشد، وقتی به محضر پیامبر(ص) و اهل بیتش(ع) رسیدی، شکایت مرا به گوششان برسانی. به ایشان بگو که مسلمین جهان به ستوه آمده اند، شیعیان علی(ع) را می کشند، تازه احساس می کنند، ثواب و قرب الهی نصیبشان می شود.

به ایشان بگو، دیگر تابی برای آن ها نمانده است. مسلمین، انتظار قدوم مهدی (ع) را می کشند. چه می شود منت بگذارد و زودتر از موعود ما را به نگار خود لبریز کند. اگر محبت جناب عالیان نبود دامن از کف داده بودیم.

رمضان، ای عزیز دلم، صفای وجودم، دیگر سخنی با تو ندارم، باشد تا با عمل سخن بگویم، و در آن میان خود را بیازمایم. دعایم کن، که بس نیازمندم. علی(ع) نگهدارت باد.

دوستارت بنده ی خدا

نویسنده : حسین قدمی